زن و مرد جوانی به محله جدیدی اسبا‌ب‌کشی کردند. روز بعد ضمن صرف صبحانه، زن متوجه شد که همسایه‌اش درحال آویزان کردن رخت‌های شسته است و گفت:

«لباس ها چندان تمیز نیست. انگار نمی داند چطور لباس بشوید. احتمالا باید پودر لباس‌شویی بهتری بخرد.» همسرش نگاهی کرد اما چیزی نگفت.

هربار که زن همسایه لباس‌های شسته‌اش را برای خشک شدن آویزان می‌کرد زن جوان همان حرف را تکرار می‌کرد تا این که حدود یک ماه بعد، روزی از دیدن لباس‌های تمیز روی بند رخت تعجب کرد و به همسرش گفت: «یاد گرفته چطور لباس بشوید. مانده‌ام که چه کسی درست لباس شستن را یادش داده!»

مرد پاسخ داد: «من امروز صبح زود بیدار شدم و پنجره‌هایمان را تمیز کردم!» زندگی هم همینطور است. وقتی که رفتار دیگران را مشاهده می‌کنیم، آن چه می‌بینیم به درجه شفافیت پنجره‌ای که از آن مشغول نگاه کردن هستیم بستگی دارد. قبل از هرگونه انتقادی، بد نیست توجه کنیم به این که خود در آن لحظه چه ذهنیتی داریم و از خودمان بپرسیم آیا آمادگی آن را داریم که به‌جای قضاوت کردن فردی که می‌بینیم در پی دیدن جنبه‌های مثبت او باشیم؟

.

.

.

با کسب اجازه از دوسته خوبم سجاد افتاده میخوام این مطلبو بنویسم...

تفکر مثبت

روزی از روزها گروهی از قورباغه های کوچک تصمیم گرفتند که با هم مسابقه ی دو بدهند . .

هدف مسابقه رسیدن به نوک یک برج خیلی بلند بود .

 
    برای دیدن مسابقه و تشویق قورباغه هاجمعیت زیادی جمع شده بودند... و مسابقه شروع شد ....

    کسی توی جمعیت باور نداشت که قورباغه های به این کوچکی بتوانند به نوک برج برسند .

شما می تونستید جمله هایی مثل اینها را بشنوید:
 
" اوه,عجب کار مشکلی!!"
 
انها هیچ وقت به نوک برج نمی رسند."

 
یا:هیچ شانسی برای موفقیت انها نیست.برج خیلی بلند است

 
قورباغه های کوچک یکی یکی شروع به افتادن کردند ...

و تعداد بیشتری از قورباغه ها خسته می شدند و از ادامه دادن منصرف می شدند ...
ولی فقط یکی به رفتن ادامه داد بالا, بالا و باز هم بالاتر ....

این یکی نمی خواست منصرف شود !  

بالاخره بقیه ازادامه ی بالا رفتن منصرف شدند.

به جز ان قورباغه کوچولو که بعد از تلاش زیاد تنها کسی بود که به نوک  برج رسید!بقیه ی قورباغه ها مشتاقانه می خواستند بدانند که چگونه این کا ر انجام داد ؟

  انها از او پرسیدند که چطور قدرت رسیدن به نوک برج و موفق شدن راپیدا کرده؟
  
و مشخص شد که ... برنده ی مسابقه کر بوده !!!

    نتیجه ی اخلاقی این داستان این است که:
هیچ وقت به جملات منفی و مأیوس کننده ی دیگران گوش ندهید... چون انها زیبا ترین رویا ها و آرزوهای شما را می گیرند--چیز هایی که از ته دلتان آرزویشان را دارید !
 

می شود به قدرت کلمات فکر کنید .
چون هر چیزی که می خوانید یا می شنوید روی اعمال شما تأثیر میگذارد
 

 
پس :
 همیشه.... مثبت فکر کنید !
  
و بالاتر از ان  کر بشید هر وقت کسی خواست به شما بگویید که به آرزویتان نخواهید رسید !
  

و همیشه باور داشته باشید:
 من همراه خدای خودم همه کار می توانم بکنم